Işık sıfıra yakın kütleye sahiptir. Işığın kütlesi olduğunu oldukça hassas bir denge terazisi ile anlayabiliyoruz.

Bildiğimiz düz ışık – foton elektron tarafından oluşturulur. Elektron çekirdek çevresinde dolanırken protondan ve nötrondan bişiler de alıp biraz da karanlık madde denilen atomun çevresinde bulunan bilinmezlikten de bişiler alıp ışığı üretir.

Işık hareket tabanlı kütleye sahiptir. Denizlerin dalgaları da dalga özelliğini hareket nedeniyle alır. Foton da bir frekans hareketidir. Bir varsayıma göre bir yerçekimi türü.

Foton hem parçacık hem dalgacık fonksiyonunu protondan aldığı frekanslar üretir. Bu alanda matematiksel hesapların oluşturduğu bir varsayım havuzu bulunur deneyden daha çok bir matematik işleminin nedenini yorumlayarak ortaya atılan düşünceler bulunur. Bu varsayımlara göre ışık protondan hız almıyor kütle alıyor ve enerjiyi elektron kendisi çevreden ekliyor. Nötron da hızı vermiyor ama elektronun foton hızını karanlık maddeden aldığı sonucuna varıyorlar.

Proton atom parçaları arasından dengesi en zayıf olan parça. Işık ise zaten enerji ve kütleyle atomlara çarpıyor. Tam bu noktada atomun kararlı durumu önem kazanıyor.

Işık hızla gelip atom çekirdeğine çarptığında protonun dengesini az az bozar. Bu bozma protonu parçalamaz sadece zaten enerji kaynağı olan proton daha fazla enerji ile dolunca daha güçlü hale gelir ve atom parçaları manyetik olarak daha bir birine bağlı hale gelir. Bu bağ çekirdeğin salınımını farklı şekilde değiştirir ve çekirdek elektron avcılığına başlar. Çekirdek etrafında dönem elektronlar da frekans değişimi nedeniyle dengeli dönüş yapamaz. Atom ya elektron alacaktır yada elektron verecektir.

Atom bu gibi durumlarda genelde elektron avlar. Ama elektron olmayan durumlarda proton dengesini kaybettikce elektron kaybeder. Elektron kaybettikce atom proton ve nötron fazlalığı nedeniyle birliğini de kaybeder. Bu ışığın oluşturduğu bir parçalamadır düşük radyasyon üretir. Çünkü enerji çevre atomlar tarafından emilir.

Nükleer bomba da atom parçalanması yüksek ısı nedeniyle ortaya çıkarılır ve ısı yoğun alternatif frekans oluşumuna ayrıca nötron ve protonun frekans bunalımına neden olur. Burada çekirdek parçalanır ve bu parçalanmayla alfa beta gama gibi radyoaktif parçacıklar meydana gelir.

Işığın yaptığı parçalama kararlı atom üretimine kadardır. Karbon kararlı atom yapısı gösterir ama kararlı değildir ancak atom yapısı ışığın protonu besleme şeklini değiştirir ve protonun güç dengesi bu atomda elektronlarca tekrar sağlanır.

Karbon denge kaybederse çevre atomlarla kümeleşme içine girer. Karbon atomunun kümeleşmesi ısı da da meydana gelir.

Işığın maddelere etkisi uzay boşluğunda daha farklıdır. Işık uzayda atoma hem kütle hem enerji kazandırırken atomun hareket hızını da artırır. Işıkla çarpışan atom daha da hızlanacaktır. Güneş yelkeni düşüncesi de bundan kaynaklanır.

Işığın maddeleri bozmasını basit dille anlatmaya çalıştım. Bozon gravate gibi kavramları kullanmadan anlattığım yazıyı umarım beğenirsiniz